By ABD ve İran yetkilileri, İran’ın nükleer programı konusunda yeni bir mutabakata varmak için Umman’ın başkenti Maskat’a geldi.
ABD Başkanı Donald Trump, ABD’nini 2018’de İran ile dünya güçleri ortasındaki nükleer mutabakattan çekilmesine karar verdi ve ülkeye karşı ekonomik yaptırımları yine yürürlüğe aldı.
Trump, bu defa görüşmeler başarılı olmazsa askeri cevap ikazında bulundu.
İran’a neden nükleer silah müsaadesi verilmiyor?
İran, nükleer programının sırf sivil emeller için sürdüğünü söylüyor.
Nükleer silah geliştirmediğini tez ediyor lakin global nükleer gözlemci Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (UAEA) dahil birçok ülke ve kurum buna ikna olmuş değil.
İran’ın 2002’de kapalı nükleer tesislerinin bulunduğunun ortaya çıkmasının akabinde, niyetiyle ilgili kuşkular belirmeye başladı.
Bu, İran dahil neredeyse tüm ülkelerin imzaladığı Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Mutabakatı’na (NPT) alışılmamış bir durum.
NPT, ülkelerin nükleer teknolojiyi tıp, tarım ve güç üzere askeri olmayan gayelerle kullanmasına müsaade veriyor lakin nükleer silah geliştirilmesine müsaade vermiyor.
İran’ın nükleer programı ne kadar ilerlemiş durumda?
ABD’nin 2018’de resmi ismi Ortak Kapsamlı Aksiyon Planı yahut JCPOA olan mevcut nükleer mutabakattan çekilmesinden bu yana İran, yaptırımları yine uygulama kararına misilleme olarak temel taahhütlerini ihlal etti.
JCPOA tarafından yasaklanan uranyumu zenginleştirmek için binlerce gelişmiş santrifüj (arındırma makinesi) kurdu.
Nükleer silahlarda %90 saflıkta zenginleştirilmiş uranyum kullanılıyor.
JCPOA uyarınca İran’ın sırf %3,67 oranında zenginleştirilmiş, 300 kg’a kadar uranyuma sahip olmasına müsaade veriliyor. Bu ölçü nükleer santral ve araştırma gayeleri için kâfi lakin nükleer bombalar için daha fazlası gerekiyor.
Ancak Mart 2025’te IAEA, İran’ın %60 saflıkta zenginleştirdiği yaklaşık 275 kg uranyuma sahip olduğunu söyledi.
Bu, İran’ın uranyumu zenginleştirmeye devam etmesi durumunda, teoride yaklaşık yarım düzine silah üretebileceği manasına geliyor.
ABD yetkilileri, İran’ın bu uranyumu bir hafta üzere kısa bir müddette bir bomba için kâfi gerece dönüştürebileceğine inandıklarını söylediler.
Ancak, İran’ın nükleer silah üretmesinin bir yıl ile 18 ay ortasında süreceğini de belirttiler.
Bazı uzmanlar, “ilkel” bir silahın altı ay yahut daha kısa müddette üretilebileceğini söylüyor.
Trump nükleer muahededen neden çekildi?
BM, ABD ve AB, nükleer programın bomba geliştirmek için kullanıldığına dair kuşkular nedeniyle 2010’dan itibaren İran’a kapsamlı ekonomik yaptırımlar uyguladı.
Yaptırımlar, İran’ın milletlerarası piyasalarda petrol satmasını engelledi ve ülkenin 100 milyar dolarlık dış varlıklarını dondurdu. İktisadı sakinliğe girdi ve para ünitesi rekor düzeylere geriledi, bu da enflasyonun yükselmesine neden oldu.
2015’te İran ve ABD, Çin, Fransa, Rusya, Almanya ve İngiltere olmak üzer altı güç uzun süren müzakerelerin akabinde JCPOA’yı kabul etti.
Anlaşma, IAEA’nın İran’ın tüm nükleer tesislerine erişmesine ve kuşkulu alanlarda kontroller yapmasına müsaade veriyordu.
Karşılığında, ülkeler yaptırımları kaldırmayı kabul etti.
JCPOA’nın 15 yıla kadar geçerli olması planlanıyordu ve akabinde kısıtlamalar sona erecekti.
Donald Trump 2018’de vazifeye geldiğinde ABD’yi muahededen çıkardı.
Bunun “kötü bir anlaşma” olduğunu belirtti. Münasebet olarak kalıcı olmamasını ve İran’ın balistik füze programını ele almamasını gösterdi.
Trump, İran’ı yeni ve genişletilmiş bir muahede müzakere etmeye zorlamak için “azami baskı” uygulamaya karar verdi. Bunun bir kesimi olarak ABD yaptırımlarını yine uyguladı.
Trump’ın kararı, başta İsrail olmak üzere mutabakata karşı çıkan Amerika’nın bölgesel müttefiklerinden etkilendi.
İsrail, İran’ın bâtın bir nükleer program sürdürdüğünü argüman etti. İran’ın yaptırımların hafiflemesinden elde edeceği milyarlarca doları askeri faaliyetlerini güçlendirmek için kullanacağını savundu.
ABD ve İsrail artık ne istiyor?
Trump’ın İran ile görüşmelere başlayacağı duyurusu İsrail’i şaşırtmış gibi görünüyor.
ABD Başkanı uzun süredir JCPOA’dan “daha iyi” bir muahede yapacağını söylüyordu lakin İran şimdiye kadar müzakere davetlerini reddetti.
Trump daha evvel İran yeni bir muahede yapmazsa “bombalama olacağı” konusunda uyarmıştı.
Trump’ın Ulusal Güvenlik Danışmanı Mike Waltz, Trump’ın İran’ın “zenginleştirme, silahlandırma ve stratejik füze programı” dahil, nükleer programının “tamamen ortadan kaldırılmasını” istediğini söyledi.
Trump “doğrudan görüşmeler” olacağını söylese de, İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi, Umman’daki müzakerelerin dolaylı olacağını söyledi.
İran’ın ABD ile etkileşime girmeye hazır olduğunu lakin Trump’ın öncelikle “askeri bir seçenek” olamayacağını kabul etmesi gerektiğini belirtti.
Trump’ın duyurusundan sonra İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, kabul edilebilir tek mutabakatın İran’ın nükleer programını ortadan kaldırması olacağını söyledi.
Bunun manasını şöyle açıkladı: “Amerika nezareti ve uygulaması altında içeri girip tesisleri havaya uçururuz ve tüm ekipmanı sökeriz.”
İsrail’in en büyük korkusu, Trump’ın İran’ın topyekun teslimiyeti dışında bir uzlaşmayı kabul etmesi olabilir. Bu olmadan mutabakat, diplomatik bir zafer olarak sunulabilir.
NPT’yi imzalamamış ülkelerden biri olan İsrail’in nükleer silahlara sahip olduğu varsayılıyor. Ülke bunu ne doğruluyor ne de reddediyor.
ABD ve İsrail İran’a saldırabilir mi?
Hem ABD hem de İsrail, İran’ın nükleer altyapısını bombalamak için askeri kapasiteye sahip fakat bu türlü bir operasyon hem karmaşık ve riskli görünüyor hem de sonucu belgisiz olacak.
Önemli nükleer tesisler yerin derinliklerine gömülü, bu da sırf en güçlü sığınak patlatma bombalarının onlara ulaşabileceği manasına geliyor.
ABD bu bombaları elinde tutuyor lakin İsrail’in sahip olup olmadığı bilinmiyor.
İran büyük ihtimalle kendini savunacaktır. Bunun sonucunda bölgedeki ABD askeri varlıklarına saldırabilir ya da İsrail’e füze yollayabilir.
Bu tıp bir operasyon için ABD’nin Körfez’deki üslerini ve uçak gemilerini kullanması gerekebilir.
Ancak ABD’nin en büyük hava üssüne mesken sahipliği yapan Katar üzere ülkeler, misilleme telaşıyla İran’a mümkün saldırısına yardım etmeyi kabul etmeyebilir.
