Dünyayı kurtarmaktansa onu yağmalamak daha kârlı

Global ısınma tüm süratiyle felakete hakikat ilerlerken, dünyayı kurtarması beklenen güçler artık umut vermiyor. Üstelik bu defa, en çarpıcı alarm zili iklim bilimcilerden değil, Wall Street’ten, paraya hükmedenlerden geliyor. Çünkü yeni bir rapora nazaran finans dünyasının dev oyuncuları Morgan Stanley, JPMorgan Chase ve Uluslararası Finans Enstitüsü (IIF), iklim değişikliğiyle çabayı fiilen bırakmış durumda.

Scientific American’ın son raporuna nazaran, bu finans devleri artık sürdürülebilir gelecek planlarına yatırım yapmaktansa, süratle ısınan bir dünyada kâr etmeye yönelik stratejilere yöneliyor. Öncelikleri artık temiz güç değil, örneğin iklimlendirme sistemleri (HVAC) üzere sıcaklıkla başa çıkmaya yönelik bölümler.

Bu ortada çabucak üstteki göresel, birinci bakışta kumsalın üzerine tertipli olarak dizilmiş şezlonglar üzere görünüyor olabilir, fakat bu manzara aslında iklim krizinin sert yüzünü gösteriyor: sel sularına teslim olmuş yüzlerce araç. Bu kare, yaşadığımız çağın en net fotoğraflarından biri.

2 derece amacı düş mıydı?

Paris Mutabakatı ile global sıcaklık artışının 2°C’nin altında tutulması hedeflenmişti. Lakin bilimsel bilgiler, bu maksadın artık gerçekleşmesinin neredeyse imkânsız olduğunu ortaya koyuyor. Bilim dünyasına nazaran 1,5°C eşiği şimdiden aşılmış durumda ve 2°C barajı da süratle geride kalmaya hazırlanıyor. Morgan Stanley’in yayınladığı bir tahlilde “Artık 3 derecelik bir dünya bekliyoruz” sözü yer alıyor. JPMorgan Chase ise bu durumu “yeni bir iklim çağı” olarak tanımlıyor.

ABD’deki iklim siyasetlerinde yaşanan gerileme bu tabloyu daha da karamsar hale getiriyor. Paris Anlaşması’ndan çekilme, yenilenebilir güce yönelik teşviklerin kesilmesi ve iklim değişikliğinin “iyi olabileceği” istikametindeki telaffuzlar, global çabayı zayıflatıyor. Bu atmosferde, finans kurumlarının sorumluluk almaktan vazgeçip yalnızca yeni olağanın ekonomik fırsatlarına yönelmesi sürpriz değil.

Kapitalizmin iklimle çatışması

Yalnızca bankalar değil, sigorta devleri de iklim krizinden kaçmanın yollarını arıyor. Kaliforniya ve Florida üzere eyaletlerde artan orman yangınları, sel ve toprak kaymaları, sigorta şirketlerini bu bölgelerden çekilmeye zorluyor. Yükselen riskler nedeniyle sigorta hizmetleri değerleniyor ya da büsbütün durduruluyor. Şirketler, bu geri çekilmeyi “aşırı regülasyon” ve “yüksek riskli konumlar” üzere münasebetlerle açıklarken, kamuoyu bu durumu iklim felaketlerinden yarar sağlama eforu olarak yorumluyor. Öte yandan, iklim aktivistleri ve tüketici hakları savunucuları, sigorta şirketlerini iklim değişikliğinin yarattığı istikrarsız piyasalardan şikâyet ederken tıpkı vakitte fosil yakıt devlerini sigortalamaya devam ettikleri için sert halde eleştiriyor.

Yaşananlar, iş dünyasının kâr maksatlarının iklim aksiyonlarıyla nasıl çeliştiğini gözler önüne seriyor. Lokal su kaynaklarını sömüren milyarderler, tonlarca elektronik atığı tabiata bırakan teknoloji monopolleri ve fosil yakıt şirketlerine takviye veren sigortacılar… Tüm bu tablo, sistemin temelinde yatan yapısal bir meseleye işaret ediyor.

Uluslararası Finans Enstitüsü’nden bir sözcü ise “bankacılık bölümü fosil yakıtlardan pak güce geçişi destekleyebilir, fakat sermaye sadece ‘ekonomi mantıklı olduğunda’ harekete geçecektir” ifadeleriyle durumu özetliyor. Artık yanıtlanması gereken temel soru şu: Finans sistemi, hakikaten gezegenin geleceği için mi çalışacak, yoksa iklim krizini yeni bir kâr kapısı olarak mı kıymetlendirecek? Görünen o ki dünyayı kurtarmaktansa onu yağmalamak daha kârlı.