By Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) konser sırasında kötüleşerek yere yığılan Volkan Konak, kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti.
Konak, son seyahatine Trabzon’un Maçka ilçesinde gözyaşlarıyla uğurlandı.
58 yaşında hayatını kaybeden Volkan Konak’ın son anlarını ise ona müdahale eden Prof. Dr. Celalettin Kocatürk anlattı.
tv100’ün yayın konuğu olan Kocatürk, o geceye dair şöyle konuştu.
“DÜŞTÜĞÜ ANI GÖRMEDİM, SAHNEYE ATLAYANLAR OLDU SANDIM”
Öncelikle tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum. Epey üzgünüz hepimiz. Ben o gün Kıbrıs’ta bayram tatilini geçirmek için bulunuyordum o otelde. Biraz uzakça bir masada oturuyorduk. Ben Volkan’ın müzik söylerken düştüğünü görmedim.
Bir sessizlik oldu. Sahnede bir hareketlilik oluşunca, bazen biliyorsunuz sahneye atlayanlar oluyor, sanatkara sarılmak istiyorlar, fotoğraf çektirmek istiyorlar. O denli bir şey olduğunu düşündüm. Çabucak akabinde doktor var mı diye bir anons geldi. Ben çabucak sahneye fırladım.
“NEFES ALMIYORDU, NABIZ YOKTU”
Gittiğimde rahmetliyi yan çevirmişlerdi. Zira bir ölçü kusmuştu. Aspir edilmesini önlemek için oradaki arkadaşları tarafından yan çevrilmişti. Kusma sırasında mide içerisindekilerin, ağız içerisindekilerin akciğere kaçmaması için boşaltılması için birinci etapta yan çevrilmesi doğrudur. O anda da esasen bir ömür bulgusu olduğuna bakılmamıştı. Ben oraya gidene kadar etrafta da kalabalıkta vardı. Rica ederek sahneye gittim.
“SAHNEDE ARALIKSIZ MÜDAHALE ETTİK”
Orada öbür tabip arkadaşlarımız da vardı. Ben teneffüs ve dolanım yani hayat bulgusu olmadığını görünce arkadaşlara teyit ettirdim sonrasında ağızdan ağıza teneffüs ve kalp bildirisi yapmaya başladım aralıksız olarak. Ortalarda denetim ettik, o müdahalenin belirli başlı kuralları vardır. Aşikâr sayıda yapar sonra durur denetim edersiniz.
Ağız içerisini denetim edersiniz gerekirse tekrar yan çevirirsiniz fakat müdahaleye orta vermesiniz orada maksadımız beynin beslenmesini, oksijensiz kalmamasını sağlamak. Tabi ambulansa çabucak haber verdik, hatta ambulans grupları geldiği vakit onlara çabucak hastanede anjiyo laboratuvarının hazırlanmasını, kardiyoloji, ağır bakım ve anestezi ekipmanlarının çabucak acile gelmesi gerektiğini söyledik hastaneye gidene kadar.
Ambulans gelene kadar oradaki tüm doktor arkadaşlar yardım etti. Orada bir anestezi uzmanı vardı, bir KBB tabibi ve bir doktor arkadaşımız daha vardı. Dört doktorduk. Bu ortada otelin sıhhat vazifelisi de yanımızdaydı.
“YAŞAM BULGUSU YOKTU”
Ambulans geldiğinde çabucak damar yolunu açtık. Adrenalin denilen kalbin canlanmasını kolaylaştıracak birtakım ilaçlar var onları uygulamaya başladık. Ambulans geldikten sonra entübe ettik. Entübe etmek demek, soluk borusuna bir tüp yerleştirerek balon içerisindeki havayı akciğerlere verip, akciğerin daha yeterli havalanmasını sağlamak demek.
O vakte kadar ben ağızdan ağıza solunup yapıyordum. Bizim kalp, akciğer canlandırma müdahalesine başlayıp ambulansın gelmesi ve bizim ambulansa almamıza kadar 20-25 dakikalık bir müddetti en az. O mühlet boyunca hiç ömür bulgusu olmadı.
“AKILLI SAAT İLE RİTİMİ GÖRMEYE ÇALIŞTIK”
Yaşam bulgusu yok diye hiç bırakmadık zira bunun sürdürülmesi gerekir. Şoklanabilir ritmi var mı yok mu? O koşullarda bakmamız mümkün değil. Orada bir akıllı saat vardı. O kurallarda tekrar tahminen kullanılabilir diye o akıllı saatten de ritmi görmeye çalıştık. Orada da bir ritim bulgusu yoktu.
Hastaneye gidilmeye müsait olduğu birinci an ben sedyenin üzerine çıktım, kalp iletisine devam ettim. Doktor arkadaşlarımızda nefes vermeye devam ederek o hali ile ambulansa gittik.
“RİTİM YOKTU”
Sahneden inerken ayağım sıkıştı düştüm. Otel vazifelisi o anda aralıksız CPR’a devam ettirdi. Ambulansta kalp ritmi var mı diye mönitörize ettik. Bir ritim yoktu.
